Een kasteel zonder dak

Vanmorgen ben ik in een kasteel geweest. Het was heel groot. In de muur kon je een leeuw zien. Geen echte, maar van steen. Binnen waren veel kamers. Ik heb ze allemaal bekeken. Er was alleen geen dak op het kasteel en dat was een groot probleem.

Omdat het een oud kasteel was, waren sommige stenen er vanaf gevallen. Het dak was ook weg. Misschien weggewaaid. Of in stukjes naar beneden gevallen. Daardoor was je in het kasteel, maar toch eigenlijk buiten. In elke kamer kwam de zon naar binnen. Dat maakte het kasteel erg warm.

Ik moest veel zweten door die zon. En ook doordat ik zo veel moest klimmen. Elke kamer had wel een trapje of een groot rotsblok waar ik overheen moest. Dat was heel vermoeiend. Mama zei steeds dat ik goed moest uitkijken. Dat maakte het nog vermoeiender. Aan het eind van het kasteel was ik vol met zweet.

Van die warmte had ik veel dorst gekregen.We gingen in de schaduw even iets drinken. Ik dronk alles in een keer op en ik wilde nog meer. Toen gaf mama me water maar daar had ik geen dorst in. Daarna gingen we terug naar de auto. In de auto was het nog veel warmer. Het is hier eigenlijk altijd warm, ook als ik in mijn bed lig.

Mensen in Nederland vertelden dat het bij hen ook zo warm was. Maar ik weet zeker dat het er niet zo warm is als hier. Ze klagen nu weer dat het juist te koud is. Maar hier is het gewoon nog steeds warm. Het gaat nooit over. Als het in Nederland warm is, moeten ze gewoon aan mij denken. Over hoe warm het in Jordanië is. En over kastelen zonder dak waar de zon doorheen schijnt. En over lastige trapjes en rotsblokken. En over moeders die steeds denken dat ik niet uitkijk. Daar krijg je het pas echt warm van.

Op een eiland

Ik ben net terug van vakantie. We waren op een eiland en het heette Cyprus. Op een eiland is de zee altijd dichtbij. Iedereen ging zwemmen. Nou ja, bijna iedereen. Want soms mocht ik niet de zee in omdat de golven te hoog waren.

In Cyprus loopt er steeds water over je gezicht. En je kleren worden ook nat. Dat komt omdat het zo warm is. Behalve 's nachts. Want op mijn kamer was mooi een airco. Heerlijk was dat. Ik sliep samen met mijn broer op de kamer. Dat is eigenlijk best gezellig. Behalve 's morgens. Aron wilde dan niet dat ik geluid ging maken. Maar ik wil gewoon graag zingen 's morgens. Aron zei steeds dat ik zachtjes moest doen.

We hadden in Cyprus een auto gehuurd. Hij was wit en veel te klein voor al onze koffers. Papa was heel lang bezig om ze erin te proppen. Zelfs voor mijn voeten en naast mij stond een koffer. En de auto rammelde nog ook. Als we over een zandweg reden, leek het wel een hobbelpaard. Het was een verschrikkelijke auto.

Het eten in Cyprus is erg lekker. Soms gingen we eten in een restaurant. Dan kreeg ik spaghetti of een pizza. Maar het allerlekkerste zijn de ijsjes op Cyprus. Ze zijn heel groot en heel lekker. Alleen daarom al zou ik eigenlijk altijd wel op Cyprus willen wonen.

Iets raars

Vanmorgen werd ik wakker en ik voelde dat er iets vreemds was. Het was geen normale morgen. Gisteren was heel leuk. We gingen picknicken in een speeltuin met mama en nog een andere mevrouw en een jongetje. Toen ik thuis kwam, ging ik eten en slapen. Maar toen ik vanmorgen wakker werd, voelde ik dat er iets raars was.

Mama haalde me uit bed en ik liep snel naar de andere slaapkamer. Toen ik naar binnen keek wist ik het ineens: papa was er niet! Hij is weg. En eigenlijk was hij gisteren ook al weg. Maar toen had ik het te druk om daarover na te denken.

Mama vertelde dat papa op reis is. Hij ging eerst met het vliegtuig naar Libanon. Dat is al heel ver weg. Toen ging hij ook nog met een auto verder naar Syrië. Dat is nog veel verder. En daar is hij nu. Hij gaat daar praten met belangrijke mensen. Hij hoopt dat hij straks een nieuw kantoor kan openen in dat verre land. 

Hij woont in een hotel. Het is best een mooi hotel, dat heb ik gezien op een filmpje. Het voelt een beetje eng dat papa in zo'n ver land is. Maar hij heeft gezegd dat het heel goed gaat met hem en dat het ook veilig is. 

Het duurt heel lang voordat papa weer thuis is. Het praten met die belangrijke mensen duurt wel dagen achter elkaar. Daarna gaat papa ook nog een paar dagen in Libanon slapen. Ik hoop maar dat de tijd vliegt en dat hij snel weer thuis is. Dan kan hij me 's morgens weer uit bed halen. Mama kan dat ook wel, maar eigenlijk wil ik gewoon dat papa het doet.

Het is feest

De mensen in Jordanië vieren feest. Want ze mogen eindelijk weer eten. Een maand lang mocht dat niet. Ze kregen er niet alleen honger van, maar ook slaap. En ze werden best wel chagrijnig. Daar was niets aan.

Nu de Ramadan weer over is, zijn alle problemen opgelost. De mensen kijken een beetje blijer. Alle restaurants die dicht waren zijn nu weer open. Mensen mogen ook weer roken. Soms roken ze door een wit rietje met een bruine bovenkant. Maar hier in Jordanië roken mensen ook door een tuinslang. Die zit vast aan een glazen fles met een pijp erop. Als je hard zuigt, komen er rookwolken door je mond naar buiten. Mama zegt dat het ongezond is. Maar het ruikt wel heel lekker. Het is best jammer dat dingen die heel lekker zijn ook altijd ongezond zijn.

Deze dagen is het vakantie bij ons. De scholen zijn dicht en papa's kantoor ook. Gisteren gingen we in het zwembad spelen. Dat was fijn want het is verschrikkelijk warm hier. Even stapte ik uit het zwembad en ging over ons tuinpad lopen. Dat ging helemaal fout. Eerst gleed ik uit omdat het glad was. Toen ik weer verder liep, ging het erg pijn doen aan mijn voeten omdat het zo heet was. Papa pakte me snel op en zei dat het door de zon kwam. Dat was ontzettend dom van hem, want de zon staat hoog aan de hemel en de pijn was onderaan mijn voeten. Ik heb er maar niets van gezegd. Toen ik weer in het zwembad zat, werden mijn voeten gelukkig weer koud.

Een bijzonder land

Ik was op bezoek in Nederland. Het was een drukke reis. Gisterenavond kwam ik moe weer terug in Amman. Papa, mama en Aron waren er ook bij. Ik ben blij dat ik weer in mijn eigen bed kan slapen.

Ik heb veel geleerd over Nederland. De mensen daar zijn best aardig. Ze wrijven niet zo veel door je haar zoals hier in Amman. Dat is heerlijk. Ze hebben ook kasten waar veel lekkere dingen in zitten voor kinderen. Ik ben in veel keukens geweest waar bijzondere schatten in lagen verstopt. Ik hoefde er niet eens om te vragen. Nederlandse mensen houden ook van cadeaus geven. Ik bleef maar bezig met uitpakken. Al die cadeaus pasten maar net in mijn koffer

De mensen in Nederland houden niet zo veel van hun huizen. Het liefst wonen ze buiten, ook als het daar super warm is. Dat snap ik niet goed want binnen is het veel koeler. En ook groter. Maar Nederlandse mensen gaan met z'n allen in een klein tuintje buiten zitten, aan een wiebelende tafel van plastic. Alleen als het te koud wordt gaan ze weer in hun mooie huizen zitten.

Papa vond het verschrikkelijk in Nederland. Hij liep heel de tijd te niezen. Als je naar zijn ogen keek, leek het of hij huilde, maar dat was niet zo. Hij liep wel steeds te klagen over dat niezen. Hij zei dat hij wel een kilometer keukenrol heeft gebruikt. Aandacht vragen, noem ik dat.

Gelukkig zijn we weer terug in Jordanië. Vandaag heb ik in de zandbak gespeeld. Ik heb ook samen met papa de planten water gegeven. Dat was nodig want het is heel warm hier. Toen we klaar waren nam papa me snel mee naar binnen want daar was het lekker koel. Hij snapt het tenminste. De mensen in Nederland moeten dit nog leren.

Altijd dag

Het was een lange reis naar Nederland. Erg lang. En het vliegtuig was veel te klein. Ik kon bijna geen plek vinden om te spelen. Het ergste was als het vliegtuig ging schommelen. Dan moest iedereen een riem om en kon je helemaal niet meer bewegen.

Het leukste was eigenlijk om naar de WC te gaan. Die was achterin het vliegtuig. Daar kon je wel een beetje lopen. Er waren ook een meneer en een mevrouw met rode kleren aan. Die gingen steeds met mij praten. Ik kreeg ook een bakje met chocolade pasta van ze. Toen het aan m'n vingers zat veegde ik ze schoon aan papa's broek. Ik snap niet waarom hij daar boos van werd, want ik had ook m'n appelsap er al overheen gegooid.

Gelukkig ben ik goed aangekomen in Nederland. Ik woon nu bij opa en oma. Ik heb een lekker bed en het Nederlandse eten is ook wel lekker.

Papa moet elke dag werken. Als ik wakker word is hij al weg. En net voordat ik weer naar bed ga, komt hij weer thuis. Dat is wel een beetje jammer. Maar morgen is hij vrij. Hij heeft gezegd dat we leuke dingen gaan doen. Ik hoop dat we naar buiten gaan want voor ons huis is een hele grote tuin met dieren erin. Ik heb al veel dikke koeien gezien en schapen met lammetjes.

Het is wel raar dat het nooit nacht is hier. Als ik wakker word is de zon er al en als ik ga slapen is hij er nog steeds. Als ik ooit echt kan praten ga ik aan papa vragen hoe dat kan.

Op reis

Morgen ga ik op reis. We gaan met het vliegtuig. Want met de auto duurt het te lang. Een vliegtuig is verschrikkelijk. Nou ja, het vliegtuig zelf niet, maar wel de riem waar je in moet zitten.

Vandaag gingen we onze koffers al wegbrengen. Onze hele auto lag ermee vol. En toen paste het nog niet. Daarom heeft papa een taxi erbij gevraagd. Daar gebruikt hij Uber voor. Dag mag eigenlijk niet in dit land, maar hij deed het toch.

Bij het kantoor van Royal Jordanian gingen we onze koffers afgeven. Het is een heel leuk gebouw, want als je schreeuwt, hoor je je stem twee keer. Ik heb veel geoefend. Er stond ook een grote foto met een vliegtuig erop. Als je er tegenaan drukte, viel hij om. Dat heb ik een paar keer gedaan. Toen kwam er een man in een pak en die keek boos naar me. Net zoals papa soms kon kijken. Toen liep ik snel bij die man weg want ik moest bijna huilen van zijn boze gezicht. Maar de grond was heel erg glad voor mijn sandalen en dus gleed ik uit. Toen moest ik alsnog huilen.

Papa vroeg aan een mevrouw met een rode blouse of we voor in het vliegtuig kunnen zitten morgen. Want daar is een beetje ruimte voor mij om te spelen. Maar ze antwoordde dat alle stoelen al bezet zijn. Nu zitten we dus in zo'n super krappe stoel. Dat is echt verschrikkelijk want ik kan er bijna niet bewegen. Ik hoop maar dat je in het vliegtuig je stem ook twee keer kan horen als je schreeuwt. Ik heb vijf uur lang de tijd om te oefenen.